2023... Ook jij was bijzonder in heel je zijn, van ups naar downs en weer terug. Er waren momenten van afscheid nemen en ook van welkom heten. Het was leren anders vast te houden en er soms voor kiezen om volledig los te laten. Vanuit onbalans de balans weer zien te vinden en weten dat je na vallen altijd weer op kunt staan. Het was samen en alleen.

Het was het jaar van leren leren, slagen, behalen en koers bepalen. Het was go with the flow en 'het moeten' los laten. Zo werden Troostvlinders en Que Sera Sera precies op het juiste moment geboren en leren zij ademen, om zich heen kijken en stapje voor stapje groeien. 

Ik leerde om nog meer bij mijzelf te blijven, op mijn gevoeligheid, intuïtie en mijn weten te vertrouwen.Ik leerde dat er niet één waarheid bestaat, dat hij kneedbaar is en ik leerde voor mijn eigen waarheid te gaan staan. Ik liet verwachtingen los waardoor kansen zichtbaarder werden.

Dankbaar ben ik voor de ontmoetingen, vluchtig of blijvend, het rumoer en de stilte, het gelach en die traan, de learnings en de samenwerking. Dankbaar ook voor de levensverhalen die ik mocht schrijven en de afscheidsceremonies waar ik mocht spreken, de bijzondere gesprekken en rouwbegeleiding voor en na het overlijden van een dierbare. Maar ook dankbaar voor de verzoekjes om liefdesgedichtjes of persoonlijke stukjes te schrijven, het mogen delen van geïnspireerde teksten, Magnolia's en de Oma van Toet.   

And last but certainly not least, ben ik zo dankbaar dat ik een veilige en liefdevolle thuisbasis en vangnet heb waar ik volledig mijzelf kan zijn en datgene kan doen wat het meest bij mij past.

2023... Ik ontmoet je in mijn herinneringen, je bracht mij wat ik nodig had. Ik laat dat wat niet meer dient liefdevol achter en ga op weg naar volgend jaar. Stap voor stap, dag voor dag. 

Op naar morgen, op naar een volgende ontmoeting. 

Blijf de liefde omarmen en houdt elkaar vast.

Ik zie en ontmoet je graag in 2024!

Liefs Nicole